Wykryj zdarzenia

To narzędzie działa z zawierającą dane czasowe warstwą punktów, linii, obszarów lub tabel reprezentujących momenty w czasie. Za pomocą uporządkowanych sekwencyjnie obiektów nazywanych ścieżkami narzędzie to wskazuje obiekty będące interesującymi zdarzeniami. Zdarzenia są określane na podstawie podanych warunków.

Najpierw, przy użyciu jednego lub większej liczby pól, narzędzie ustala, które obiekty należą do ścieżki. Na podstawie danych czasowych poszczególnych obiektów ścieżki są porządkowane sekwencyjnie, a następnie stosowany jest warunek zdarzenia. Obiekty spełniające warunek początkowy zdarzenia zostają oznaczone jako zdarzenie. Opcjonalnie można zastosować warunek końcowy zdarzenia. Gdy warunek końcowy jest spełniony, obiekt przestaje być zdarzeniem. Wyniki są zwracane wraz z oryginalnymi obiektami — z nowymi kolumnami zawierającymi nazwy zdarzeń — i wskazują, który obiekt spełnia warunek zdarzenia. Można zwrócić wszystkie oryginalne obiekty lub tylko te, które są zdarzeniami.

Przyjmijmy na przykład, że dysponujesz pomiarami GPS huraganów wykonywanymi co 10 minut. W ramach każdego pomiaru GPS rejestrowana jest nazwa huraganu, jego lokalizacja, czas rejestracji i prędkość wiatru. Za pomocą tych pól można utworzyć zdarzenie o nazwie katastrofalne, gdy pomiar prędkości wiatru przekroczy wartość 208 km/h. Przy nieustawionym warunku końcowym zdarzenie kończyłoby się w momencie, gdy obiekt przestałby spełniać warunek początkowy (prędkość wiatru mniejsza niż 208).

Innym przykładem może być monitorowanie stężeń substancji chemicznych w lokalnych źródłach wody pitnej za pomocą pola o nazwie contaminateLevel (poziom zanieczyszczenia). Wiadomo, że zalecane poziomy to wartości mniejsze niż 0,01 mg/l, a poziomy niebezpieczne to wartości przekraczające 0,03 mg/l. W celu wykrywania zdarzeń, których wystąpienie sygnalizuje wartość wyższa niż 0,03 mg/l, a których zakończenie następuje po przywróceniu normalnego poziomu zanieczyszczeń, można utworzyć zdarzenie za pomocą warunku początkowego contaminateLevel > 0,03 i warunku końcowego contaminateLevel < 0,01. Spowoduje to oznaczenie każdej sekwencji wartości przekraczających 0,03 mg/l, aż do przywrócenia wartości mniejszej niż 0,01.

Wybierz warstwę na której będą wykrywane zdarzenia

Punkty, linie, obszary lub tabele, które będą używane do wyszukiwania zdarzeń. Warstwa wejściowa musi zawierać dane czasowe oraz obiekty reprezentujące momenty w czasie, jak również jedno lub większą liczbę pól, za pomocą których można identyfikować ścieżki.

Oprócz wybrania warstwy z mapy, można wybrać opcję Przeglądaj warstwy znajdującą się w dolnej części listy rozwijanej, aby przejść do zasobów zestawu danych udostępnionych plików dużych zbiorów danych lub warstwy obiektowej.

Wybierz co najmniej jedno pole do identyfikacji ścieżek

Pola reprezentujące identyfikator ścieżki. Do reprezentowania unikalnych wartości ścieżek można użyć jednego lub wielu pól.

Na przykład podczas rekonstruowania ścieżek huraganów, jako pola ścieżki można użyć nazwy huraganu.

Utwórz warunek wyrażenia wskazujący rozpoczęcie zdarzenia

Za pomocą kreatora wyrażeń dodaj warunek określający zdarzenie. Jeśli podany warunek jest spełniony, obiekt jest zdarzeniem. Jeśli nie określi się warunku końcowego, zdarzenie kończy się w momencie, gdy warunek początkowy przestanie być spełniany.

Na przykład użytkownik może chcieć otrzymywać powiadomienia, gdy suma pól concentration_1 i concentration_2 jest większa niż wartość pola concentration_3. W tym celu zastosuj warunek ($feature["concentration_1"] + $feature["concentration_2"]) > $feature["concentration_3"]).

Jeśli interesującą informacją jest zmiana stężenia w czasie i użytkownik chce otrzymywać powiadomienia, gdy bieżąca wartość pola concentration_1 jest większa od dwóch poprzednich pomiarów wartości concentration_2, można użyć wyrażenia o postaci $feature["concentration_1"] > $track.field["concentration_2"].history(-3,-1).

Tworzenie warunku wyrażenia wskazującego zakończenie zdarzenia

Opcjonalnie za pomocą kreatora wyrażeń dodaj warunek określający zakończenie zdarzenia. Jeśli podany warunek końcowy będzie spełniony, obiekt przestanie być zdarzeniem. Jeśli nie określi się warunku końcowego, zdarzenie kończy się w momencie, gdy warunek początkowy przestanie być spełniany.

Na przykład użytkownik może chcieć otrzymywać powiadomienia, gdy suma pól concentration_1 i concentration_2 jest większa niż wartość pola concentration_3. Może również określić, że zdarzenie kończy się, gdy wartość pola concentration_4 jest mniejsza niż wartość pola concentration_1. W tym celu zastosuj warunek początkowy ($feature["concentration_1"] + $feature["concentration_2"]) > ($join["income"] * .20) i warunek końcowy ($feature["concentration_4"] < $feature["concentration_1"]).

Chcąc, by zdarzenie kończyło się, kiedy wartość średnia z bieżącej wartości pola concentration_1 i poprzednich czterech pomiarów stanie się większa od pierwszego pomiaru, można użyć wyrażenia o postaci $track.field["concentration_1"].history(-5) > $track.field["concentration_1"].history(0).

Wybierz sposób reprezentowania danych wynikowych

We wszystkich metodach wynikowych do obiektów oryginalnych dołączane są pola. Istnieją dwa sposoby określania zwracanych obiektów:

Zwracaj tylko zdarzenia — zwracane są wyłącznie obiekty będące zdarzeniami. Żadne obiekty, które nie zostały uznane za zdarzenia, nie zostaną zwrócone.
Zwracaj wszystkie obiekty — jest to metoda domyślna. Zwracane są wszystkie obiekty w warstwie wejściowej.

Nazwa warstwy wynikowej

Nazwa warstwy, która zostanie utworzona w obszarze Moje zasoby i dodana do mapy. Nazwa domyślna jest tworzona w oparciu o nazwę narzędzia i nazwę warstwy wejściowej. Jeśli warstwa już istnieje, działanie narzędzia nie powiedzie się.

Używając listy rozwijanej Zapisz wynik w, można określić nazwę folderu w zakładce Moje zasoby, gdzie zostanie zapisany wynik.